پيوند ميان ادبيات و روان انسان، نيازى به اثبات ندارد. اين پيوند همواره از كيفيتى متقابل برخوردار است. روان انسان، ادبيات را می‌سازد و ادبيات، روان انسان را می‌پروراند. دریافت‌های روانى انسان به جنبه‌هایی از حيات طبيعى و انسانى نظر می‌کند و مایه‌ی آفرینش‌های ادبى را فراهم می‌آورد. از سوى ديگر ادبيات هم به حقايق زندگى نظر می‌کند تا روشنگر جنبه‌هایی از روان انسانى باشد. (از كتاب مبانى و روش‌های نقد ادبى، نوشته‌ی نصرالله امامى)

این دپارتمان که با اشتیاق و تمایل شخصی تعدادی از دانشجویان روان کاوی در کلینیک روان پژوه مشهد در آبان ماه سال ۱۳۹۵ آغاز به کار کرد، از همان نخستین روزها مسیر خود را همچون یک جلسه بزرگ تحلیل بر اساس تداعی آزاد انتخاب کرد. محورهای بحث در این جلسات عمدتا اشعار منطق الطیر عطار، مثنوی معنوی مولانا، غزلیات روح بخش حافظ و گلشن راز شیخ محمود شبستری بوده است. شرکت کنندگان در این دپارتمان همگی از تحصیلات عالیه روان شناسی برخوردار بوده و با گرایش های ادبی خود در کنار آموزه های تحلیلی برگرفته از مکتب اساتید بزرگی همچون دکتر حسن مکارمی، دکتر بابک روشنایی مقدم، دکتر افسانه علیصبحانی و آقای هادی رحیمی دانش به نقد و بررسی این اشعار و آثار ادبی از دیدگاه روانکاوی می پردازند.

امید است در ادامه برخی از این جلسات پیاده سازی شده و بر روی این صفحه قرار داده شود.

این دپارتمان از تمامی اساتید ادبیات، فلسفه و روان شناسی و سایر رشته های مرتبط دعوت به شرکت در جلسات می نماید.

برای هماهنگی شرکت در جلسات لطفا با کلینیک روان پژوه تماس بگیرید. با سپاس

۰۵۱۳۸۶۹۴۰۵۵