بهداشت روانی کودک

بهداشت روانی کودک

دکتر فریبا قلعه نوی – مشاور کودک و نوجوان

 

سازمان جهاني بهداشت مي گويد :
بهداشت رواني عبارتست از «توانايي کامل براي ايفاي نقش هاي اجتماعي، رواني و جسمي» .
بهداشت رواني، همان سلامت فکر و قدرت سازگاري فرد با محيط و اطرافيان است. نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که همه ما همچنان که از جسم خود مراقبت مي کنيم می بایست به سلامت روان خودنیز بپردازیم تا زندگي بهتري داشته باشيم. در زندگي «چگونه بودن» خيلي مهم تر از «بودن يا نبودن» است. ايجاد فرصت براي شکوفايي استعدادها، توانايي ها و کنار آمدن با خود و ديگران يکي از اهداف مهم و اساسي بهداشت رواني است. بهداشت روان در بردارنده نوع نگاه ما به خودمان، زندگی مان و افرادی است که آنها را می شناسیم و به آنها علاقمندیم. همچنین به تعیین اینکه چطور استرس را کنترل کنیم، با دیگران ارتباط برقرار سازیم ، گزینه های خود را ارزیابی کنیم و انتخاب نماییم کمک می کند.سلامت روان هم مانند سلامت جسم در هر مرحله ای از زندگی حائز اهمیت است.

پرورش سلامت روان در کودکان

– سعی کنید در کنار رسیدگی و تامین تغذیه مناسب ، ایمن سازی بدن ، و فراهم کردن امکانات ورزشی و غیره ، محیط امن و سالم خانوادگی و اجتماعی را برای فرزندتان فراهم کنید.
– از مراحل رشد کودک آگاهی پیدا کنید تا بیش از حد و یا کمتر از حد لازم از او انتظار نداشته باشید.
– این نکته بسیار حائز اهمیت است که فرزند تان راتشویق کنید احساسات خود را ظاهر کند.اجازه دهید بداند که همه افراد ، درد ، ترس ، خشم و اضطراب را تجربه می کنند. به او کمک کنید عصبانیت خود را به گونه ای مثبت ظاهر کند بدون آنکه متوسل به خشونت شود.
– احترام و اعتماد متقابل را ایجاد کنید. صدای خود را برای او بلند نکنید حتی زمانی که با او توافق ندارید. راههای ارتباطی را باز نگه دارید.
– به حرفهای فرزنداتان خوب گوش دهید. از کلمات و اصطلاحاتی استفاده کنید که برای او قابل فهم باشد.او را به سوال کردن ترغیب نمایید. کاری کنید با شما راحت باشد و مایه دلگرمی اش باشید. تمایل خود را برای صحبت در باره هر موضوعی با او ، نشان دهید.
– به مهارت های خودتان برای حل وکنار آمدن با مشکلات رجوع کنید. آیا شما مثال خوبی در این مورد هستید؟ اگر احساسات و عملکرد فرزندتان مایه دستپاپچگی شما شده یا قادر به کنترل خشم و ناامیدی خودتان نیستید ، کمک بجویید.
– مشوق او در زمینه رشد استعدادهایش باشید و به او کمک کنید محدودیت های موجود را بپذیرد. براساس توانای ها و علائقش ، در تعیین اهداف یاریش کنید.
– موفقیت هایش را جشن بگیرید.
– توانائی های او را با توانمندی های سایر کودکان مقایسه نکنید.
– منحصر بفرد بودن او را بستایید.
– از اینکه وقت خود را صرف او کنید دریغ ننمایید.
– استقلال و خود ارزشی را در او پرورش دهید.
– در رویارویی با فراز و نشیب های زندگی ا و را یاری کنید.
– نشان دهید که به توانایی های فرزندتان در کنترل اوضاع به هنگام مشکلات ، او اعتماد دارید
– اصول تربیتی را بطور مفید، دائم و مناسب بکار بندید. (بدانید که تربیت کردن به معنای تنبیه نیست).
– کودکان با یکدیگر متفاوتند.سعی کنید بفهمید چه روشی برای کودک شما مناسب است. بدون توجه به خواست های فرزندتان از رفتار های تربیتی دیگران تقلید نکنید
– برای کارهای مثبتی که انجام می دهد تایید تان را ابراز کنید.
– به او کمک کنید از اشتباهاتش درس بگیرد
– بدون قید و شرط او را دوست بدارید و محبت کنید.
– ارزش عذرخواهی برای اشتباه مرتکب شده ، همکاری ، صبر ، بخشش و احترام به دیگران را به او بیاموزید.
– انتظار نداشته باشید بی نقص عمل کنید ، تربیت فرزند ، کار دشواری است.

دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه