راهنمای نگارش گزارش کیس کنترل در روانکاوی بر اساس فرمت IAC

راهنمای نگارش گزارش کیس کنترل در روانکاوی

بر اساس فرمت IAC

(International Association for Counselling)

مترجم: افسانه روبراهان- روان درمانگر تحلیلی

نام :

نام سوپروایزر:

ساعات درمان :

تاریخ شروع درمان:

ساعات سوپرویژن :

OUTLINE FOR IAC PRESENTATION

طرح کلی در ارائه‌یIAC[1]

1. اطلاعات هویتی

این یک بخش کوتاه است که فقط در یک پاراگراف، اطلاعات مورد نیاز و مناسب را مطرح می‌کنید. برای مثال خانم "ک" 35 ساله، خانم آسیایی مُطلقه‌ای است که به‌عنوان وکیل در یک شرکت بزرگ شاغل است. او برای اولین بار در تاریخ 03/06/2004 توسط من ویزیت شد. 22 ماه روانکاوی 4 بار در هفته تقریبا x جلسه داشته است.                                                                                   

در این‌جا توجه داشته باشید که اگر بیمار از طریق ارجاع مهمی ( سوپروایزر، استاد یا همکار ) به شما ارجاع شده، ممکن است ارجاع همراه با انتقال متقابل باشد.

2-مصاحبه اولیه/ شکایت مطرح شده

این بخش می‌تواند یک یا دو صفحه باشد. شما در این‌جا تعاملاتی را که ممکن است قبل از اولین جلسه اتفاق افتاده باشد شرح می‌دهید (اگر معنا‌دار باشد) ؛ برای مثال: قطع و وصل زیاد تلفن، سؤال کردن زیاد پای تلفن، مشکل در تنظیم اولین ملاقات.

بایستی توضیحات فیزیکی بیمار را ذکر کنید؛ آیا به طور قابل توجهی زودتر یا دیرتر مراجعه کرده یا این‌که آیا در پارک‌کردن یا پیدا کردن آدرس و .... دچار مشکل شده است؟ فرایند اولین ملاقات مهم‌تر از محتوا (ارائه‌ی شکایت) است، اگرچه شکایت ارائه شده هم باید در این‌جا مشخص شود. توجه داشته باشید که آیا در صحبت یا کنش توقف ناگهانی داشت[2]، دست و پایش را گم کرده بود[3]، بلاتکلیف بود و یا در این مورد که به او کمک شود یا شنیده شود تردید داشت؟ اگر این معرفی به طور محسوسی به نظر شما یکدست یا تمرین شده بود نیز ذکر کنید. همچنین باید به پاسخ‌های درونی خود نسبت به بیمار توجه داشته باشید: آیا "تحت‌تأثیر" قرار گرفتید، منصرف، بی‌حوصله یا بسیار مشتاق برای برقراری رابطه درمانی هستید؟ در اکثر مواقع اگرپویایی‌های اولین جلسه را مشاهده و یادداشت کنید، اطلاعات حیاتی در مورد بیمار و حتی چگونگی ادامه‌ی روند درمان خواهید داشت. این یادداشت‌ها همان چیزی است که من از آن به عنوان "اسلحه‌ی چخوف"[4] یاد می‌کنم. احتمالاً در بخش‌های بعدی نگارش، این پویایی‌ها را بازبینی خواهیدکرد.                           

3-تاریخچه‌ی درمان روانشناختی                                                                                                                       

این بخش شامل یک پاراگراف مختصر و سرراست است. حتماً به داروهای فعلی یا قبلی و مقادیر مصرف دارو توجه داشته باشید. برای مثال: خانم "ك" به مدت شش‌ماه دردوران کالج تحت روان‌درمانی بود كه طبق توصيف خودش: "براي گذر از يك دوره‌ی خاص اضطراب پایان ترم كمك کننده بود." او و همسر سابقش چندین ماه قبل از جدایی به دنبال جلسات روان‌درمانی زوجی بودند. خانم "ك" معتقد بود که در ازدواج آشفته‌ی او زوج‌درمانی خیلی دیر انجام شد.                                                                                       

4-تاریخچه‌ی رشدی                                                                                                                                 

این بخش می‌تواند حدود یک یا یک و نیم صفحه باشد. شامل اطلاعاتی در مورد والدین بیمار (و اجداد او اگر مرتبط یا لازم باشد) خواهر و برادران ( شامل هر چیز مهمی از جمله مسائل مهم سلامتی/ هیجانی که ممکن است وجود داشته باشد )، آسیب‌های اولیه یا جدایی‌ها، برداشت‌ها یا توصیف‌های بیمار از خانواده‌ی اصلی ("پدرم فردی خبیث و مستبد بود" "مادرم دقیقاً شبیه آنجلینا جولی بود" ) همچنین شامل: روابط مهم، دوستی‌ها، عاشقانه‌ها یا روابط جنسی. همچنین تحصیلات، آموزش‌های حرفه‌ای، منازعات و بازداری‌ها و هرگونه داینامیک بیمار می‌تواند در این تاریخچه بیان شود ( مادرم گفت که من یه کوچولوی ترسو بودم. من حتی الان هم یک وکیل ترسو هستم).                                                       

5-تشخیص اولیه و گمانه‌زنی‌هایی درباره‌ی پیش آگهی                                                                                                                   

این یک بخش مختصر و شاید یک پاراگراف طولانی است. اگر تشخیصی براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی(DSM) مطرح می‌شود، در اینجا وارد می‌کنید و ابعاد تحلیل‌پذیر بودن بیمار، هر دو جنبه‌ی مثبت و منفی را در این قسمت درج کنید.                                                                                                                                                     

("اگرچه نشانه‌های بیمار سابقه‌ی طولانی دارند و برایش رام‌نشدنی( غیرقابل درمان) به نظر می رسند، اما تعهد او به درمان، ثبات زندگی اش و ذهنیت روانشناختی او به ما کمک می‌کند که هر دو، نسبت به نتیجه‌ی یک درمان تحلیلی خوش بین باشیم").                                                            

6-فرمول بندی روانکاوی

در این بخش می‌توانید آن‌چه را که از تاریخچه‌ی رشدی، عوامل وراثتی یا سرشتی، درمان و انتقال آموخته‌اید، جمع آوری کنید تا همان‌طور که نظریه‌ی دلبستگی می‌گویند - "روایت منسجم"[5] در مورد بیمار خود بسازید. این بخش می‌تواند دشوار باشد. اگر بنیانی نظری برای تفکر شما وجود دارد، باید این بخش را طبق آن چارچوب ساختاری بنویسید. مثلا تثبیت در یکی از مراحل رشد روانی جنسی ( و بیان این‌که چرا فکر می‌کنید چنین اتقاقی افتاده) یا توصیف شکست سلف_ابژه‌های بیمار در همدلی کردن (فقط در صورتی که شواهدی دارید) و ... در این بخش می‌توانید تشخیص‌های DSM  را به کار ببرید، یا فقط از زبان "معمول" استفاده کنید تا توصیف کنید که چگونه بیمارتعارضات و علائمی را به شما نشان داده است. این بخش باید یک پاراگراف قوی باشد که در آن هر کلمه و هر جمله بررسی می‌شود.                                                                                                  

7-اقدامات درمانی انجام شده

در این بخش، در حدود یک یا شاید دو صفحه ، شما می‌توانید نحوه‌ی شکل‌گیری رابطه، شکل اولیه‌ی انتقال و انتقال متقابل و احساسات خودتان و همچنین احساسات بیمار را در مورد این‌که تحلیل چگونه پیش خواهد رفت. توضیح دهید. در این‌جا می توانید عنوان کنید که چگونه هر یک از شما دو نفر در مورد استفاده از تخت روانکاوی، رؤیاهای اولیه (اگر قبلاً ننوشته‌اید) بحث کرده‌اید، و اگر زبان خلاصه‌نویسی خاصی برای رابطه‌ای که در حال شکل‌دهی هستید ایجاد کرده‌اید، عنوان کنید.          

       ترجمه: افسانه روبراهان